MatkiPlotki: Przypadkowe Love

To nie miała być miłość .

Ja dopiero co rozstałam się z chłopakiem , a on ?

Trafił w 10 !

Ostatnie o czym marzyłam to kolejny chłopiec trzymający mnie za rękę . Chciałam się bawić , szaleć do białego rana w klubach . Nie w głowie mi były kolejne miłoski .

Byłam na etapie "śmierć frajerom " . Każdego faceta kastrowałam wzrokiem za moje miłosne niepowodzenie .Chciałam pokazać wszystkim jak żyć bez nich i dobrze się bawić . Wyprowadziłam się z domu , mieszkałam na wynajmie z przyjaciółką . Pracowałyśmy i trwoniłyśmy pieniądze gdziekolwiek się dało .

On. Kilka lat starszy , z wyglądu poważny . Ogólnie na pierwszy rzut oka - rozważny 24 latek jakich mało . Studiował hotelarstwo , pracował w Pałacu Domaniowskim , miał swoje auto i zaufanych przyjaciół. Odrazu wiedziałam , że to nie człowiek mojego pokroju , więc go spławiłam .

On jednak , jak to ja mówię , postawił sobie mnie za cel do osiągnięcia . Żyć mi nie dawał , pisał i pisał . Jak nie na jednym portalu to na drugim .

Nudziło mu się , myślałam . Szuka to znajdzie .

Pisał dalej ...

W niedalekim czasie zmarłam moja mama . W ogóle przestałam istnieć w sieci . Mało kiedy wychodziłam z domu , prócz tego, że do pracy . Nie oczekiwałam od życia nic innego jak tego samego co spotkało ją . Jednak siła rodzeństwa i najbliższych mi przyjaciół przywołała mnie do porządku .

Powoli wszystko się normowało , a w czasie kiedy mnie było brak na fejsie , On zaczął pisać do Sabiny - mojej współlokatorki . Śmiech na sali - pomyślałam . Odpisywałyśmy mu wspólnie robiąc sobie z niego przysłowiowe "jaja" . A co , nie ja to ona ? O NIE NIE .
Wszystko jednak miało głębszy sens w jego pomyślunku. Wiedział , że jak zacznie pisać do niej to wreszcie się odezwę .

Dostał mój numer telefonu ! Ot co , nie cały. Tylko 6 cyfr , resztę ZGADŁ. Po xxx kombinacjach trafił na mnie .

Stwierdziłam , że to może moje przeznaczenie ... Ale przecież nie w głowie były mi miłości .

Kto o normalnych zmysłach kombinuje cyframi aby napisać właśnie do tej laski ? Który chłopak jest aż tak zaparty w swoich działaniach ?

Głęboko poranione serce nie pozwalało mi jednak na nowe przygody . Szczerze powiedziawszy miałam gdzieś jego zaloty i bawiłam się moja nieosiągalnością.

Kiedy spotkaliśmy się pierwszy raz - nieprzypadkowo , to nie miałam żadnych planów na przyszłość , w których on mógłby istnieć .

To miała być niezobowiązująca znajomość , miał być odskocznią od smutków i lekarstwem na zatrute serce .

A ja ? Kim ja miałam być dla niego ?

Zaraz po naszym spotkaniu rzucił półżartem kilka słów , które zaniepokoiły moje serce - "kiedyś będziesz moja żoną" .

Uciekłam z samochodu , jakby się w nim paliło i nie chciałam o Nim więcej słyszeć. Uznałam go za wariata. Serio .

Myślałam , że będę dla niego kolejną , a zostałam jedyną.

Po piątym i osiemnastym spotkaniu dalej szłam w zaparte , mówiąc , że to tylko koleżeństwo . Wcale nie chciałam z nim być . Zapierałam się jak tylko mogłam i odpychałam te myśli w nieznane.

Dopiero wtedy gdy po 8 miesiącach on odpuścił , ja dostałam ataku paniki !

Nie wiedziałam co mam zrobić i czy w ogóle cokolwiek z tym robić . Wiedziałam , że jak się z nim wtedy nie spotkam to moje życie pęknie jak balon i ujdzie z niego powietrze . ZNÓW.

Byłam tam szybciej niż kiedykolwiek byłam w pracy ;p .

Nie pytałam czy mogę i czy jeszcze chce tylko stanęłam przed nim z głupkowatym uśmiechem na twarzy . Wyglądałam pewnie jak te smutne pieski w schronisku, z których oczu można wyczytać " nie zostawiaj mnie " .

Nie zostawił .

Wziął i przytulił i tak zostało do dziś.

Nie jest wymarzonym facetem , który kupuje codziennie kwiatki czy czekoladki ale jest moim facetem . Jest moim mężem , którego czasem mam ochotę wysłać w kosmos , a zaraz potem pewnie bym się sama tam wysłała, żeby być blisko .

Sami wiecie jak to jest ..

Po dziesiątym poranku kiedy przed przebudzeniem , szukasz jego dłoni obok swojej . Romans , który miał być chwilą zapomnienia i przecinkiem w dalszym życiu , aktualnie jest przecinkiem w życiu codziennym. Od kolacji , po spacery. Do porannego krzyku, językiem , który tylko my znamy .